บทที่ 47 หึง

ทั้งสามคนยังคงพูดคุยกันอย่างสนุกสนาน ทว่าภาพความสุขตรงหน้ากลับทำให้แววตาของคณเดชหม่นหมองลง ในที่สุดเขาก็ทนไม่ไหวจนต้องเอ่ยปากออกมา

"หึ วาดได้แค่นี้ยังกล้าจัดนิทรรศการ เดี๋ยวนี้ใครๆ ก็เป็นจิตรกรได้แล้วสินะ"

"คณเดช! ที่ยอมให้เข้างานมานี่ก็เห็นแก่หน้าคุณปู่นะ ถ้าดูงานศิลปะไม่เป็นก็ช่วยหุบปากไปได้ไหม?" ...